قسمت سوم



o*o*o*o*o*o*o*o

به دختر بچه ها توجه کردین؟
دیدین همش دنبال اینند که یکی نازشون رو بخره؟
بخصوص سه ساله باشه و شیرین زبونی کنه و دلبری کنه!!!
هاااا
فهمیدی می خوام از کی بگم
اصلا شاید خودت دختری
می دونی که دخترا بابایی اند
می خوان باباشون نازشون رو بخره
وقتی بابا رو می بینی دنبال بهونه‌ای که یه جوری توجه بابا رو جلب کنی
اما
طفل سه ساله‌ی حسین چی؟
نخواست بابا نازش رو بخره
نخواست بابا بهش توجه کنه
اما دلتنگ بود
دلتنگ آغوش پدر پر محبتش
دلتنگ داداش با غیرتش
دلتنگ هم بازی کوچکش
دلتنگ عموی، شیر مردش
رقیه وقتی سر بریده ی بابا رو دید
بهونه نیاورد
فقط گفت: بابا دلتنگم

o*o*o*o*o*o*o*o

^^^^^*^^^^^

با زنگ گوشی که برای ساعت هفت کوک کرده بودم از خواب بیدار شدم هر چند خواب من دیگر خواب نبود. امروز درست یک‌سال می‌شد که در خواب و بیداری با خاطره هایش می‌گذراندم. لباس هایم را که از شب آماده گذاشته بود را بر تنم کروم و در آخر شال مشکی را بر سر انداختم، اصلا در این یک‌سال غیر از رنگ مشکی رنگ دیگری نمی شناختم. مامان و بابا نه ماه می‌شد که رفته بودند ترکیه و من تنها بودم. سوار ماشین مشکی شاسی بلندم شدم و به سمت گل‌خانه‌ی همیشگی رفتم. آقا داود با دیدنم آهی کشید و لبخند غمگینی زد. با ناراحتی که در صدایش مشهود بود گفت: سلام آبجی، خوش اومدی.

ممنون، آقا داود. اومدم گل بگیرم برا...

نگذاشت حرفم را تمام کنم. چند بار سرش را تکان داد و نا محسوس نم چشمانش را گرفت و گفت: یه گشتی بزن هر کدوم رو خواستی برات میارم

منم متقابل سرم را تکان دادم و بین گل های رنگ و با رنگ می‌گشتم و عطر گل ها را به ریه هایم تزریق می کردم. از یک ردیفی که گذشتم عطر گل آشنایی بینی‌ام را نوازش کرد. برگشتم و چشمم خورد به گلی که سالها با آن خاطره داشتیم. رفتم نزدیک و شاخه‌ ای را به بینی‌ام نزدیک کردم. ذهنم پرواز کرد به دو سال پیش و درست همین‌جا

- می دونی عسل؟

با سر خوشی جواب دادم: چی رو؟

- من عاشق این گلم، یه حس خاصی بهش دارم. انگار گل دیگری را در بغلش گرفته و جالبش اینه که این دو تا گل در کنار همدیگه زیبا و قشنگ‌اند و تضاد رنگ ملایمی که بینشون به وجود اومده ادم رو به وجد میاره

باز هم با صدای بلندی خندیدم و گفتم: چه تحلیل قشنگی. چه نگاه خاصی خوبی به این گل داری. می خوام بیشتر بدونم

نگاه عاشقش را به چشانم دوخت و بدون پلک زدنی ادامه داد: این گل بوی خوب و خاصی داره، بخصوص الان که من رو یاد تو می‌ندازه. عسل، این گل نمادی از چشم انتظاری زیبا و شیرینی هست. نشانه‌ای از یک وصال

- عسل خانم؟

با صدای داود که شاهد عاشقانه های منو نیما بود به او چشم دوختم اما اون وقتی نگاهش به صورتم افتاد سرش را پایین انداخت. دستی به صورتم کشیدم. صورتم پر از اشک بود. این روز ها حتی اختیار چشمانم هم که بی بهانه و با بهانه می باریدن دست خودم نبود

- ببخشید مزاحم شدم. می خواستم بدونم کدوم گل رو انتخاب کردین

نگاه پر اشکم را به شاخه گل تو دستم دوختم و گفتم از همین یه دسته گل بدین

داود هم که دیگر اختیار اشک هایش دست خودش نبود چشمان نم دارش را روی هم قرار داد و مشغول گل‌ها شد. منم میان گل ها قدم می زدم و خاطرات مثل پتک رو صورتم می خوردند

نیما؟

- جانم

ببین این گل ها چه خوشگله، من می خوام دسته گل عروسیم از هر رنگ گل رز باشه

لبخند جذاب و خواستنی بر لب نشاند و گفت: باشه قبوله اما من گل دامادیم از همون گل های میشه که بهت نشون دادم. چون گل‌برگ های سفیدش منم که گل برگ های کوچک لیمویی که تو باشی رو بغل گرفتم و تو رو از خود جدا نمی کنم

صدایم را کمی بلند کردم تا به گوش داود برسد

آقا داود، بی زحمت یک دسته گل دامادی برام حاظر کن.

داود که داشت با گل ها کلنجار می رفت دست هایش بالا خشک شد و با تعجب به من چشم دوخته بود. حتما داشت به این فکر می کرد که دیوانه شده‌ام
گل را با احتیاط و وسواس در ماشین جای دادم و به سمت جایگاه ابدی عشقم رفتم
نگاهم که به سمت عکسش افتاد انگار قلبم را چنگ زدند. نیمای من می داند که یک‌سال دلتنگ آن چشمان گیرایش هستم. می داند که امروز همان تاریخی بود که برای عروسی‌مان تعین کرده بودیم. دسته گل را روی سنگ سرد گذاشتم

سلام نیما، ببین بی معرفت به جای اینکه تو دسته گل عروس رو بیاری من دسته گل تو رو آوردم. نمی خوای بلند بشی. همون دسته گل رو آوردم که آرزوت بود. نیما مگه تو نبودی که می گفتی گل نرگس با غنچه ی لیمویی‌اش خوشگل هست. مگه تو نبودی که می گفتی اگه گلبرگ های بزرگ از گلبرگ های کوچکش جدا بشه زیبایی نداره؟ نیما ببین عسل بدون تو زیبایی نداره. عسل بدون تو معنی نداره. اصلا نامرد تو چرا بهم گفتی نرگس نماد انتظاره؟ یک‌ساله دارم انتظار اومدنت سر قرار همیشگی رو می کشم. نیما الان که تو نمیای من میام پیشت! ببین دسته گلت رو هم میارم ها تو تو بشی دوماد و من بشم عروس. دیگه نمی خوام انتظار بکشم

تیغ را در رگ دستم لغزاندم و سرم را روی گل ها گذاشتم. نیما چقدر با کت و شلوار سفیدش خوش‌تیپ شده بود. دستش رو دراز کرد و دستم رو گرفت، دسته گلش رو بهش دادم

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥
این روزها عجب روزهایی شده
با وجود سایه انداختن ویروس تو مملکت
با وجود همه ی تلخی هاش
شیرینی هایی هم داره فقط کافیه کمی چشمات رو باز کنی
دقت کردین محبت به هم نوع امان زیاد شده
دیگه زباله ها رو خیلی کم تو خیابون ها رها می کنیم
تا از کنار کوچک ترین مسله عبور نمی کنیم
سعی می کنیم بیشتر به خدا نزدیک بشیم
بیشتر دعا می خونیم
لب هایمان بیشتر به ذکر باز شده
دنیا عجیبه
عجیب تر از دنیا ما انسان هاییم
ما ها که حتی تکلیف مان با خودمان روشن نیست
وقتی مرگ را اینقدر در خود نزدیک می بینیم بیشتر عشق می ورزیم بیشتر قدر کسانی که باهاشون زندگی می کنیم رو می دونیم اصلا انگار چشم مان به یه دنیای دیگه باز شده به یه دنیای متفاوت که تجربه کردنش تلخه اما شیرینی هم داره.انگار ادم هایی که تا الان پیش مان بودند محبت ها و جذابیت ها و حتی عشق شان را نمی دیدیم اما تو این چند روز پرده ی همه ی اینا از جلو چشم مان برداشته شده.

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥
گاهی دلتنگی که چرا بارون نمیاد
بعدش دلتنگی که چرا یارم نمیاد
گاهی دلتتگی که چرا مهتاب نمی تابه
بعدش دلتنگ یه پیاده روی دو نفره ای
گاهی دلتنگ بادی که موهاش رو افشون کنه
گاهی دلتنگ برفی که دستاش رو حس کنی
گاهی نمی دونی با خودت چند چندی
بعدش می فهمی که دلت رو باختی و همه دلتنگی ها بهانه است برای داشتنش

^^^^^*^^^^^
بعضی از صبح ها جوری از خواب بیدار میشیم
که دقیقا یه حسی بهمون میگه امروز قراره یکی از اون روزهای مزخرف و تکراری باشه

یکی از اون روزهایی که از قبل می دونیم قراره حرومش کنیم ولی بر اساس یه قانون ننوشته از تخت بیرون میاییم و همون کارهایی رو میکنیم که ازمون انتظار میره ۲۶ شهریور برای نسیم یکی از همون روزها بود

گرچه هنوز نمی دونست چه اتفاقی انتظارش ر
و میکشه‌
مردی که مسئول رسیدگی به کفن و دفن ربابه خانم بود جلوتر آمد و گفت
شما تنها کس و کارشی؟
نسیم جواب داد: نه، اگر کس و کار داشت که تو کهریزک نمی مرد

^^^^^*^^^^^
رمان به من بگو لیلی اثر مهسا زهیری

-----------------@*--

میگه من که شاکرم پس چرا هیچ اتفاقی نیفتاد؟
تو گفتی سپاسگزاری معجزه میکنه ، ولی نکرد... چرا؟! گفتم چه جوری سپاسگزاری میکنی؟
گفت هر اتفاقی می افته
بد یا خوب، میگم خدایا شکرت
گفتم چه شکلی؟! یه بار بگو
گفت خببب خدایا شکرت
گفتم خب تو به مامانتم بعد از غذا این شکلی بگی دستت درد نکنه که میگه خب دوست نداری نخور چرا این شکلی حرف میزنی
گفت پس چی کار کنم
گفتم: بدونید ؛ همه تون بدونید، خداوند متعال همه ما رو شاد میخواد
وقتی یادش افتادی، با شادی بگو شکرت، نه با آه. شادی رو ته دلت احساس کن
دقیقا انگار یه نور کوچولو ته دلت وول میخوره
اون شادیه. می دونی از چی ناراحت میشه؟
از این که تو همیشه ناله ای، همه اش غر داری
همه اش میگی خسته ام، حوصله ندارم و همه اون چیزایی که بهتر از من میدونی
به جاش، هر موقع حضور در لحظه داشتی و تونستی صدای ذهنتو خاموش کنی ؛ رو تنفس ات تمرکز کن و با خوشحالی بگو شکرت که من زنده ام... دارم نفس می کشم... هنوز فرصت دارم
شکرت که دوستم داری، شکرت که دوستت دارم و همه اینا با شادی، شادی، شادی... واقعی ها 👌
شرمنده تونم ولی خدا رو دیگه نمیتونیم رنگ کنیم و دقیقا اینجاست که باید بگم ؛ افراد زیادی به صورت بنیادین، باور نمی کنن که افکار و باورهاشون در حال خلق شرایط بیرونی زندگی شونه
اونها نمی‌تونن بپذیرن که تمام کنترل زندگی شون در دستان خودشونه
اونها این قانون ساده رو باور نمی کنن، که اگه بتونن افکارشون و کانون توجه‌شون رو کنترل کننن
می توننن زندگی رو به شکلی که میخوان خلق کنن. الان نکته رو گرفتین؟
فهمیدین چرا خدا همیشه ما رو شاد و خوشحال
می خواد؟
بازم از صبح تا شب آهنگ غمگین بذار گریه کن
غصه بخور، بعد بگو نمی دونم چرا خدا با من قهر کرده
چای باقلوا بخور روشن شی✋

-----------------@*--

منبع :باشگاهِ عجیببب، شیکِ پرواز💛
سیدِ تهران، کاپیتان

o*o*o*o*o*o*o*o
قدم قدم با یه الم

ایشالله اربعین بیام سمت حرم

o*o*o*o*o*o*o*o

باز ماندگان از قافله ایم
سردار
شاید هنوز پاک نیستیم که قدم در خاک مقدس بنهیم
اره درسته
قدم منه رو سیاه رو نمیشه با قدم جابر و زینب یکی کرد
توقم زیاده می دونم اقا

اما دله دیگه نمیشه باهاش مخالفت کرد
می دونم که معنی این یه تیکه حرفم رو خوب می دونی
چون تو با دلت سر جنگ نداشتی
دلت با خدا بود که سردار شدی
جان و جانان ها را فدا کردی
اقا داره چهل روز از ان روز میگذره
چهل روز سهله
چهل ماه و چهل سال و چهل دهه
و
چهل قرن هم بگذره
داغ شما برایمان تازه هست
گزاف می گویند که روی خاک سرد هست
پس چرا هنوز هم که هنوز هست
با نام قشنگ ات اشک حلقه می زند
تن می لرزد
و جان به جان می شود
و دل فدا

من این حرف ها حالیم نمی شود
عشق تویی
عشق راه توست
عشق هدف توست
عشق
کربلاس_____ت

اقا
داشتم می گفتم
دل هست دیگر
هوای بین الحرمین دارد امشب
هیچی نه ها
هیچی نه
حرم ها ارزانیه زائرات
همون بین الحرمین باشم دو تا زانو بشینم
کلی حرف دارم باهات
کلی حرف
می دونم هنوز لایق مهمون بودنت نیستم
اما
سرداری تو
می بخشی تو
تو خیلی هارا بخشیدی
می دانم که مرا هم می بخشی
می دانم


^^^^^*^^^^^

در سوگ جانان | قسمت اول ◄
در سوگ جانان | قسمت دوم ◄
در سوگ جانان | قسمت سوم ◄
در سوگ جانان | قسمت چهارم ◄
در سوگ جانان | قسمت پنجم ◄
در سوگ جانان | قسمت ششم ◄
در سوگ جانان | قسمت هفتم ◄
در سوگ جانان | قسمت هشتم ◄
در سوگ جانان | قسمت نهم ◄
در سوگ جانان | قسمت دهم ◄

♥♥.♥♥♥.♥♥♥

سلام هم باز یه کودکانه هایم
می بینی چقدر بازی هایمان سخت تر شده
گویا گذر زمان و تکنولوژی هم بر روی بازی های ما اثر کرده
هم بازی مهربانم
حتی مهربانی ها هم رنگ دیگر گرفته اند
یادت هست وقتی زمین می خوردم و زمین می خوردی چقدر غم چشمانمان را می گرد
آلان محبت ها رنگ ترحم گرفته
حتی محبت منو و تو
راستی هم بازی می دانی دلم باز یه وسطی می خواهد
اما نه این بازی وسطی که توپش با قدرت به قلبم می خورد
نه این بازی که وسط زندگانی یمان افتادیم
هم بازی سنگ ها را بچین اما مراقب باش از هم نپاشند تو این سالها زیادی دنبالشان بودم که سنگ روی سنگ زندگی ام را بند بیاورم
هم بازی کوچکم
یادته وقتی خسته می شدم دستم را می گرفتی و می گفتی بیا استراحت کنیم
الانم خسته ام خیلی بیشتر از آن سالها
کجایی که دستم را بگیری
هم بازی می دونی چیه بزرگ شدم باز یه جدید یاد گرفتم
بازیه حسودی
بازیه نفرت
بازی رقابت
بازیه ریخت و پاش
و
بازیه مرگ و زندگی
جالبتر نه
اما من بازی های بی دغدغه ی کودکی هایم را می خواهم
بیا هم بازی بیا
دستم و بگیر اصلا ما با بزرگتر ها قهری
بیا بریم؟ به همان کودکی

* ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ *

می دونی
خوشگلی در اصل، هیچ ربطی به قیافه نداره، درباره ی رنگِ مو یا سایز یا شکل نیست

به نوعِ راه رفتن و صحبت کردن و فکر کردنِ آدم بستگی داره

اینه که راست بایستی
مستقیم توی چشمِ مردم نگاه کنی
لبخندی کشنده به طرفشون پرتاب کنی و بگی
" گورت رو گم کن، من فوق العادم"

* ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ *

ژوان هریس

📚کفش‌های آبنباتی